Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dąć w trąbę

  • 1 dąć

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • доставлять
    • задавать
    • издавать
    • испускать
    • надавать
    • отдавать
    • отдать
    • подавать
    • подать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • уделить
    • уделять
    * * *
    dadzą, dany сов. дать;

    \dać do prania отдать в стирку; \dać na bagaż сдать в багаж; \dać па odczepne дать, чтобы отвязаться; \dać zysk дать (принести) прибыль; \dać zgodę согласиться; \dać do zrozumienia дать понять; \dać do myślenia заставить задуматься;

    daj spokój! оставь меня в покое!;
    daj mi powiedzieć! дай мне сказать!; ● to się da zrobić это можно будет сделать;

    nie \dać znać po sobie не показать виду;

    \dać sobie radę z kimś, czymś справиться с кем-л., чём-л.;

    \dać przykład показать пример; \dać drapaka, \dać nogę разг. удрать, дать стрекача (стречка); \dać za wygraną отступиться, признать себя побеждённым;

    dajmy na to допустим, положим
    * * *
    dmę, dmie, dęty несов.

    dąć w trąbę — труби́ть

    wiatr dmie w żagle — ве́тер раздува́ет паруса́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dąć

См. также в других словарях:

  • trąbić — ndk VIa, trąbićbię, trąbićbisz, trąb, trąbićbił, trąbićony 1. «dąć w trąbę, w trąbkę; grać na trąbie, na trąbce» Trąbić na alarm, na trwogę. Trąbiono na zakończenie polowania. Trąbić hejnał, pobudkę. 2. pot. «mówić bardzo głośno, powtarzać coś… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

  • dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… …   Słownik języka polskiego

  • trąba — ż IV, CMs. trąbabie; lm D. trąb 1. «dęty, blaszany instrument muzyczny, bezstroikowy» Dąć w trąby. Odgłos trąb. ∆ Trąby jerychońskie «według Biblii: trąby, od których dźwięku zburzone zostały mury Jerycha; silny, głośny dźwięk» ◊ posp. Puścić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»